Książę Janusz Starszy dumnie strzeże bramy głównej w zbroi i z tarczą ozdobioną piastowskim orłem – być może tak wyglądał gdy stał na czele mazowieckiego rycerstwa w Bitwie pod Grunwaldem. Uważany jest za najwybitniejszego władcę Mazowsza. Książę „mądry i roztropny” jak mówiły kroniki krzyżackie. Z kolei Jan długosz pisał o księciu:
„Człowiek przezorny i obrotny, wyznający zasadę, że nigdy nie należy pomijać nadarzającej się okazji”
– Jan Długosz
Przez wieki historia Księstwa Mazowieckiego i dzieje Korony Królestwa Polskiego toczyły się obok siebie. Księstwo mazowieckie powstało na mocy testamentu Bolesława Krzywoustego, który w 1138 podzielił Polskę na dzielnice. Przez następne stulecia funkcjonowało w sposób mniej lub bardziej zależny Polski aż do 1526 roku, gdy zostało wcielone do Korony.
Janusz Starszy urodził się około 1346 roku, był żonaty z siostrą księcia Witolda – Danutą Anną. W 1406 roku przeniósł swoją siedzibę z Czerska do Warszawy. Był fundatorem zamku w Liwie wzniesionego w pierwszej połowie XV wieku w celu kontroli przeprawy przez rzekę oraz będącego wartownią na wschodniej granicy księstwa mazowieckiego z Litwą.
Książę Janusz był lojalnym lennikiem polskiego władcy. Kosztowało go to wejście w konflikt z zakonem krzyżackim. Jego mazowieckie posiadłości odegrały ważną rolę w kampanii grunwaldzkiej. Pod Czerwińskiem wyznaczono miejsce koncentracji wojsk z Korony i wielkiego księstwa oraz zbudowano przeprawę przez Wisłę.
Polityka prywatności
© 2023 MUZEUM ZBROJOWNIA NA ZAMKU W LIWIE
